معیارهای پیادهروی ایدهآل
وضعیت قرارگیری بدن
با قامتی مستقیم و با شانههایی رها گام بردارید. گوشها باید بالای مفصل شانه قرار داشته باشند و چانه به موازات زمین باشد. هنگام راه رفتن، نگاهتان را به جلو (در فاصله حدود ۵ متری) بدوزید و ستون فقراتتان را قائم نگه دارید و به جلو یا طرفین نچرخانید.
شانه
بگذارید شانههایتان همراه با نوسان بازوهایتان تکان بخورند. سعی نکنید شانههایتان را به طرفین یا جلو بچرخانید.
لگن و بخش پایین شکم
عضلات بخش پایینی شکمتان را اندکی سفت نگه دارید و نگذارید آویزان باشند. در یک پیادهروی طبیعی، لگن شما باید بهطور طبیعی و بدون حرکات جانبی نوسان داشته باشد. مفصل لگنتان نباید بچرخد یا احساس درد و فشار داشته باشد.
رانها
عضلات ران باید شل باشند. هنگام گام برداشتن این عضلات را سفت نکنید.
زانوها
زانوهای شما باید، بدون خم شدن، زیر بدنتان قرار گیرند. اگر همه چیز در پیادهروی شما درست باشد، این وضعیت به طور طبیعی در زانوهایتان ایجاد خواهد شد.
گامها
با گامهایی کوتاه و سریع، طوری که مسافت بیشتری از گامتان در عقب بدن باشد (نه جلوی آن)، حرکت کنید. سعی نکنید گامهای بلندی بردارید و بگذارید پای جلوییتان تقریبا زیر بدنتان روی زمین باشد.
سرشانه
شانههای شما، بهخصوص عضلات دراز میان مفاصل گردن و شانهتان، باید رها و شل باشند.
بازوها
در پیادهروی، هنگام عقب و جلو بردن بازوهایتان، آرنجهایتان باید با زاویه ۸۵ درجه خمشده باشد. بازوهایتان را نزدیک بدن نگاه دارید و نگذارید از بدن فاصله بگیرند.
کمر
کمرتان را حتیالمقدور صاف و مستقیم نگهدارید. در حال پیادهروی، پشتتان را به عقب متمایل نکنید و قوس کمرتان نباید بیش از حد افزایش یابد.
دستها
پنجه دستهایتان را به آرامی مشت کنید. مچها و انگشتهایتان نباید آویزان باشند. دستهایتان را با نیرویی مساوی در ۲ طرف به موازات ستون فقراتتان به عقب و جلو ببرید. دستها نباید بیش از ۵/۱۲ سانتیمتر در جلو از قفسه سینه فاصله بگیرند.
پاها
بر غلتیدن پا (از پاشنه تا پنجه) هنگام گام برداشتن، متمرکز شوید. در حالی که بخش جلویی پایتان رو به بالاست، پایتان را از عقب پاشنه روی زمین بگذارید و بعد، با فشردن انگشتان پا که در حالتی کاملا خمشده قرار دارند، قدم بردارید.